نقد و بررسی بازی ها

بررسی 25 بازی برتر PS4 در سال 2018

بررسی 25 بازی برتر PS4 در سال 2018

سال ۲۰۱۸ برای پلی‌استیشن۴ سال فوق‌العاده‌ای بود و ما می‌خوایم در این بین از بهترین‌های بازی PS4 حرف بزنیم. سلام به همگی. امروز در عصربازی با بهترین بازی‌های PS4 امسال در کنارتون‌ام.

 

بازی PS4 Hitman
بازی PS4 Hitman

 

شماره‌ی ۱۵: بازی PS4 Hitman 2. که دقیقاً همونی از آب در اومد که می‌خواستم. من واقعاً از این هیتمن اپیزودیک لذت بردم. و وقتی فهمیدم که سازندگانش تصمیم دارن به عنوان یه بازی مستقل ارائه‌ش بدن، خیلی هیجان‌زده شدم، چون می‌دونستم این یعنی خوب کارشو انجام داده. اون چیزی که خوشحالم کرد این بود که همه‌ی اپیزودها خیلی خیلی باکیفیت بودن و هیتمن۲ هم نه تنها از این قاعده مستثنی نبود بلکه به تنهایی بسطش هم داد لول ها طولانی‌ترن. بیش‌تر انتخاب‌محورن. المان‌های بیش تری درش هست. به نظر من، بازی Hitman 2 اساساً بهترین سری از بازی‌های مجموعه‌ی هیتمن‌ه . و این‌که ما تونستیم بازیش کنیم، بی‌نظیره.

 

بازی PS4 Spyro Reignited Trilogy
بازی PS4 Spyro Reignited Trilogy

 

شماره‌ی ۱۴: بازی PS4 Spyro Reignited Trilogy. اگه اسپایرو یادتون باشه، می‌دونین که بازی خیلی خوبیه. واقعاً جذابه اما اسپایرو ری‌اگنایتد تریلوژی فقط یه نسخه‌ی آپدیت شده از مجموعه‌ی اسپایرو نیست چون این مشکل بزرگ رو داره که من دوست دارم به عنوان مشکل دوربین تعبیرش کنم. اسپایرو ری‌اگنایتد تریلوژی بهتون این اجازه رو میده که یه رویارویی دوباره داشته باشید با ۳تا بازی محشر با سیستم دوربین مدرن و این فقط برای جذابیتشه انیمیشنش، صداپیشگیش، رنگ‌هاش، ساختارش.

همه و همه مجموعه‌ای رو ترتیب دادن که من می خوام بگم نه صددرصد اما از خیلی جهات با کرش بندیکوت ریمسترز قابل مقایسه‌س. من برای دوباره بازی کردن اسپایرو فوق العاده خوشحال بودم انگار سازندگانش به شدت خواهان این بودن که مجموعه‌ای از بهترین بازی‌ها با استاندارد مدرن رو ارائه بدن. می‌دونم که ژانر این بازی‌ها اون‌قدر فوق‌العاده نیست اما اسپایرو بهش شخصیت داده و جذابش کرده و من فکر می‌کنم که بازی‌های این مجموعه در ژانر خودشون از بهترین‌ها بودن.

 

 

شماره‌ی ۱۳: بازی PS4 Valkyria Chronicles 4. ه بازی آرپی‌جی استراتژیک عالی که یه عالم المان‌های مختلف رو یه جا کنار هم جمع کرده و بازیی ساخته با گرافیکی نوین. سیر بازی جدید نیست. نسخه‌ی قبلی والکیریا کرونیکلز هم همین سیر رو طی میکرد اما سازندگانش اخیراً تغییرات بزرگی در والکیریا ایجاد کرده‌ن که فرمول اصلی بازی رو بسیار پررنگ‌تر جلوه می‌ده که خب، چندان خوب نیست. والکیریا کرونیکلز۴ بازگشتیه به فرم اصلی خودش. داستان عالی‌ای داره. جذابه. به نظر من در این سری لول‌ها بهتر شدن و من کاراکترهاش رو دوست دارم.

 

 

شماره‌ی ۱۲: بازی PS4 Tetris Effect. وقتی از این بازی داریم حرف می‌زنیم باید به یه سری چیزا اشاره کنیم. خب این تتریس‌ه. اون‌قدرها متفاوت نیست یه سری تغییرات داشته. مثلاً می‌تونین سرعت شارژمترز ها رو پایین بیارید اما خب این واقعاً تغییر بزرگی نیست. تتریس همینه. اما همین تتریس کاری کرده که عالی باشه. از نظر بصری، صداگذاری و نمی‌دونم چظوری اما به یه تجربه‌ی همه‌جانبه تبدیل شده. فراتر از جذابیته. باز هم باید بگم تتریسه دیگه. این همه‌ی اون چیزیه که باید راجبش بگم. اما خب برای اینکه از نظر بصری. پیشرفت کرده باشه، خیلی سخت روش کار شده. بهتون برای انجام پروسه‌ش کلی انگیزه می‌ده. تجربه‌ی متفاوتیه.

 

 

شماره ی ۱۱: بازی PS4 Assassin’s Creed Odyssey. بازیی که همونطور که بارها گفتم نقطه‌ی قوتش به کارگیری پیشزمینه‌ی نسخه‌ی اصلی اساسین کریده. اساسین کرید ادیسه به اندازه ی نسخه‌ی اصلیش خوب نیست اما براساس همون نسخه ساخته شده. احتمالاً دلیل اینکه یکی از بهترین‌ بازی‌های امسال هم بوده، همین باشه. از فرمول اصلی مجموعه‌ی خودش بهره برده و برای بازی ما، بهمون یه جهان شگفت‌انگیز بزرگ‌تر رو ارائه میده. همه‌ی کاراکترها شاید به خوبی کاراکترهای قبلی نباشن، اما بیشترشون تقریباً در همون حدن.

دنباله‌روی از نسخه‌ی اصلی، کار خطرناکیه اما من فکر نمی‌کنم این بازی بخاطر اینکه بهترین سری مجموعه‌ی اساسین کرید نیست لایق انتقادهای زیاد باشه. اگر لیست بازیهای سال گذشته رو به یاد بیاریم که یه سری بازی‌های افتضاح بین‌شون بود، می‌فهمیم که بازی Assassins Creed Odyssey نقاط مثبت زیادی داره. گرچه سعی کرده براساس اصل خودش باشه اما فقط یه جایگزین به درد نخور نیست. بازی چشمگیریه و کلی جذابه. نسخه‌ای از اساسین کرید به فرمت نسخه‌ی اصلی این مجموعه که احتمالاً بهترین نسخه‌ی این مجموعه هم بوده.

 

 

شماره‌ی ۱۰: بازی PS4 Divinity: Original Sin II. که صادقانه باید بگم که یکی از بهترین آرپی‌جی‌های ایزومتریکی‌ه که تا حالا بازی کردم. بازیی با استایل آرپی‌جی (یا نقش‌آفرینی) سنتی. و اما در عین حال خیلی بیش از این‌هاس. این‌جوری آغاز میشه و ایده‌های فوق‌العاده‌ای رو ارائه میده و همشون به طرز شگفت‌آوری اجرا میشن. این بازی‌ایه که من واقعاً انتظار نداشتم که روی کنسول پی‌اس۴ ببینمش و فکر می‌کنم تعجب‌آورترین مسئله درباره‌‌ی این بازی اینه که دسته‌ها چقدر درش خوب عمل می‌کنن. سازندگانش خیلی خوب روی کنترل بازی کار کردن. حقیقتاً این چیزیه که روی من اونقدر تأثیر گذاشت که بگم خب، همه‌ی این بازی‌ها باید همین شکلی روی کنسول اجرا بشن. ما می‌دونیم چجوری بازیش کنیم.

 

 

شماره‌ی ۹: بازی PS4 Monster Hunter: World. بازیی که تموم جنبه‌های فوق العاده مانستر هانتر از جمله کشتن مانسترها رو در بر داره. البته شاید این واضح‌ترین چیزی بود که می‌تونستم بگم اما خب، باید می‌گفتم. شما برای دنبال کردن اونا، یه دنیا رو زیرپا می‌ذارید و در برابر هیولاهایی که بعضی اوقات به طرز غیر قابل باوری بزرگ و جالب‌ان مبارزه می‌کنین اما حالا این کار رو در یک جهان کاملاً باز انجام می‌دین. جهانی که درست نقطه‌ی مقابل فضاهای جداازهم‌ و ایزوله‌س. گرچه یه سری فضاهای استراتژیک وسترن به کار رفته اما قاعده‌ی اصلی رو کنار نمی‌زنن. این بازی از همه‌ی جهات یه بازی Monster Hunter. زیبا هم هست. چون اولین سریشه که برای این کنسول ساخته شده. و ارزش زمان زیادی که صرفش کنین رو داره.

 

 

شماره‌ی ۸: بازی PS4 Call of Duty: Black Ops 4. که لایق نقدهایی که بخاطر نداشتن کمپین تک‌نفره بهش می‌شه، هست. اما زمانی که صرف مود چندنفره می‌کنین قابل تحسین‌ه. واقعاً یه بازی چندنفره‌ی خوبه. همون مشکلات خاص خودش درباره‌ی پول رو داره. اما سیر داستانی بلک‌آپس۴ واقعاً روان و جذابه. واقعاً جذابه. اما آیا این یعنی بلک‌آپس یه بازی بی‌ایراده؟ خب نه. اما پس چی میشه درباره ش گفت؟ خب،

بازی Call of Duty Black Ops 4 بهترین سری کال آو دیوتی‌ه. صادقانه بگم که به شدت ازش لذت بردم. و فقط ارزو میکردم که ایکاش یه سری تغییراتی درش شکل گرفته بود. اما منظورم این نیست که سیر داستانیش رو قبول ندارم و فکرم نمی کنم شما هم چنین حسی داشته باشین. اگر طرفدار کال آو دیوتی باشین، باید این بازی رو امتحان کنین. چون واقعاً خوب عمل کرده. اما اگه می خواین بخرینش دوباره بگم که خبری از کمپین تک‌نفره نیست اما خب، سرگرمی سرگرمیه دیگه.

 

 

شماره ۷: بازی PS4 Ni no Kuni II: Revenant Kingdom. این بازی از بسیاری جهات به نی‌نوکونی۱ شبیهه. و از خیلی جهات هم یه لوت آرپی‌جی‌ه. مبارزاتش به نظر من یه کم بریده بریده و مقطع‌ایه و جذابیت بیش تری دارن. چیزهایی درباره‌ی این بازی هست که اگر انتظار دارین کاملاً شبیه به سری قبل باشه احتمالاً نا امید نمیشید. اما من امیدوارم این چیزی نباشه که شما دنبالشین. بازی های خیلی زیادی در سری ژاپنی استایل آرپی‌جی تغییرات خیلی زیادی در عنوانشون داشتن و من خوشحالم که نی‌نو‌کونی نمی خواد فقط یه سری کهنه‌ تکراری باشه که هیچوقت تغییری درش اعمال نمیشه. من واقعاً کیف کردم. فکر می‌کنم لذتبخشه. شاید خیلی خیلی بیشتر از سری اول که واقعاً سخت بود و از همون اول منو خسته کرد.

 

 

شماره‌ی ۶: بازی PS4 Dragon Quest XI. این بازی احتمالاً سنتی ترین بازی امسال در استایل آرپی‌جی‌ه و در عین حال یکی از بهترین‌ها در بین اون‌ها از حیث ارزش بازی و وقت گذاشتنه بدون اینکه فاکتور نوستالژیک بودنش در انتخابش تأثیر بذاره. حقیقتاً نوستالژی باعث نشد که من دوباره سمت این بازی بیام. بلکه جهان زیبای بازی با داستان عالی اون و دنیایی از اتفاقات جالبی که درش میفته من رو به سمت این بازی کشوند. منظورم اینه که بیشتر یه بازی جی‌آرپی‌جی سنتی‌ه که یه کوچولو تغییر درش اعمال شده نه در حدی که از قاعده اصلی خیلی دور بشه. بلکه یه بازسازی ماهرانه و زیباست.

 

 

شماره‌ی ۵: بازی PS4 Detroit: Become Human. یه بازی روایی که در کنارش کلی چیزای دیگه برای ارائه داره. کمپانی کوانتیک دریم بخاطر بازیهاش که مردم واقعاً دوستش دارن و دوست دارن درباره‌ش صحبت کنن، مسئوله. اما این یکی واقعاً خیلی بیشتر از این حرفاس. می تونین هرکسی رو بکشین و فرار کنین. می تونین تصمیماتتون رو عوض کنین. مسیرتون رو تغییر بدین. یه عالمه کار میتونین کنین. نمیخوام بگم بی‌نقصه. یه جاهاییش یه کسی یه چیزی میگه و اما انگار اصلاً چیزی گفته نشده. این بازی واقعاً یه بازی Detroit Become Human روایت محوره همین روایت هم محور بازیه. واقعا هم خوب عمل کرده. داستانش جالبه. من توی بازی بعضی وقتا گیج میشم و این بازی به من احساس خوبی می‌داد، این احساس که دارم درش پیشرفت می‌کنم.

 

 

شماره‌ی ۴: بازی PS4 Shadow of the Colossus. بازی قدیمیی که یقیناً برای بازسازی کهنه‌س اما یکی از قشنگ‌ترین بازی‌ها از آب درومده. شدو آو کولاسس یه تجربه‌ی تنهای آرومه. یه جور بازی ذن بدون اینکه نیازی داشته باشه خیلی جلوه‌گری کنه. یه بازی هنرمندانه باز هم بدون هیچ جلو‌ه‌گری و تظاهر. یه بازی ماجراجویی . یقیناً بیش‌تر از یک تجربه‌س . بازی و باس ها و همه‌چیزش یه جورایی یک‌دسته. طوری که من حتی سال‌ها پیش هم اصلاً انتظارشو نداشتم. به نظر من کارش درسته. بازی‌ه محشریه.

 

 

شماره‌ی ۳ : بازی PS4 Red Dead Redemption 2. بازیی که فقط بگم عالیه. منظورم اینه که چیزهایی هستن که بنظر من شاید کمی کسل‌کننده باشن، چیزایی که برای یه بازی یه کم زیادی کسل‌کننده‌ن اما خود بازی Red Dead 2 محشره. پر از جزئیات. پر از اکشن. و وقتی نوبت داستانش باشه، یه روایت عمیق جذاب. بهتون این آزادی رو میده تا کارهایی رو که شاید انجام دادن‌شون در اون زمان ممکن نبودن رو به انجام برسونین. و اما کیه که بگه چرا. (؟). این جالبه.

 

 

شماره‌ی ۲: بازی PS4 Spider-Man. که واقعاً حیرت‌انگیزه. بازی محشریه. اما آیا درباره‌ی جهان‌باز بودنش چیزی وجود داره که هیچ‌کس دوست نداشته باشه؟ آره. البته. اما در اغلب بخش‌ها همین‌کار هم درش خوش‌سلیقه انجام شده و وب اسلینگینگ (تار بستن). . . وای وب اسلینگینگ و این حقیقت که هر کاری دلت بخواد میتونی در این بازی انجام بدی. این چیزیه که میخوام بگم. دیگه چی دوست دارین بشنوین؟ این یه بازی بسیار عالی سری اسپایدرمن‌ه که احساس اسپایدرمن بودن رو خیلی خوب بهتون القاء می‌کنه. بی‌نظیره.

 

 

شماره‌ی ۱: بازی PS4 God of War. یه ریبوت کامل سری خودش به علاوه‌ی نتیجه‌ای که واقعاً با کانسپت بازی جور در میاد. اولاً که زیباست. دوم اینکه هرگز دوربین رو قطع نمیکنه و متقاطع نیست. و پیوسته‌ست. سوم داستانش روایی‌ه. چهارم روایت درباره ی یه پدر مادر به همراه فرزندشون در طول یه سفر و گم شدنشون‌ه. بازی God Of War در عین حال که متفاوته، آشنا به نظر می‌رسه. انگار برای ادامه دادن. سری در ۲۰۱۸ منطقی پشتش وجود داره و خدایا، خیلی خوبه.

بسیار ارزش زمانی که صرفش می‌کنین رو داره. حالا چندتا بازی اضافه هم اسم ببریم: سلست. یه بازی دو بعدی با طراحی لول خیلی خوب و یه گیم‌پلی عالی. و بی‌شک یکی از بازی‌های مورد علاقه‌ی امسال من. بعدی، کینگدام کام دلیورنس. بازیی که باید بگم اشکالات خودشو داره. یه بازی که با کلی باگ ارائه شده و در فضای اینترنت هم یه عالم بحث درباره‌ش صورت گرفته.

اما یه چیزی درباره‌ی این بازی برای من ارزشمنده و اون هم سیستم مبارزه ی بازیه که یکی از جاه‌طلبانه‌ترین سیستم‌های کامبت یا مبارزه‌ای در دوران خودشه و یه عالم چیز یادتون میده تا دقیقاً روی کاری که دارین می‌کنین احاطه داشته باشین. و وقتی هم که انجامش می‌دین واقعاً بهتون حس رضایت میده. و در نهایت دد سلز. بازی واقعاً زیبایی در استایل سودو مترویدوانیا که هربار بمیرید، تغییر می‌کنه. اما این هربار تغییر کردن با هر دفعه مردن‌تون این حس رو بهتون نمی‌ده که دارین یه بازی دستی انجام می‌دین. جالبه روی اصول راه میره. کلی ایده‌ی نو در خودش داره و من عاشقشم. امسال بازی پی اس۴ مورد علاقه‌ی شما چی‌ بود؟برامون کامنت بذارین و لایک کنین تا بدونیم که ویدئو رو دوست داشتین یا نه

اگر تا حالا ما رو دنبال نکردین الان بهترین زمانه. ما ویدیو هایی بشتری رو آپلود میکنیم مثل همیشه خیلی ممنونیم که مارو نگاه کردین. دفعه‌ی بعد همینجا در عصربازی می‌بینمتون . نظر یادتون نره.

جهت خرید بازیهای فوق با قیمت مناسب به فروشگاه عصربازی مراجعه نمایید .

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا