نقد و بررسی بازی ها

نقد و بررسی بازی Metro Exodus

نقد و بررسی بازی Metro Exodus

 

 

در دوره زمونه ای که اکثر بازیهای اول شخص شلیک کننده به نظر قصد دارند مدام سرعت رو بالا ببرن بازی Metro Exodus سبک خودش رو تازه کرده اونقدری که ارزش زمان شما رو داشته باشه. این یه تجربه بدوبدو با اسلحه نیست بلکه یه حرکت آهسته و آروم از بین غنی ترین و پرجزئیات ترین صحنه های قوی هست که من تا به حال تو یه بازی شلیک کننده که با داستان پیش میره تجربه کردم با یه خط داستانی که در کنار مضامین مافوق الطبیعی پیشینیانش پیش میره تا روی یه تجربه تاثیرگذارتر انسانی تمرز کنه و طرحی رو بچینه که به شما آزادی بیشتری بده بدون اینکه اونقدر بهتون فضا بده تا استراحت کنید. بازی Metro Exodus شبیه تحقق کامل این پتانسیل و برتری هست.

 

 

پس از گذشت دو سال بعد از وقایع مترو لست لایت، داستان بازی Metro Exodus که کاملا مستقل هست موقعیت شخصیت اصلی آرتیوم، همسرش آنا و افراد جان سالم به در برده اسپارتان رینجرز رو دنبال میکنه که از مسکوی مخروبه از جنگ هسته ای بیرون میزنن تا بندر امنی بیرون از قطار آرورا پیدا کنن. این جا به جایی انواع مختلفی از صحنه آرایی های فوق العاده رو به همراه میاره که تا به حال در بازیهای مترو ندیده بودیم.

این سفر یک ساله بین قاره ای همونطور که به هر توقفگاه میرسید در طول تغییر فصول پیش میره. و شما رو از پراکندگی پوشیده از برف شهرهای در حال نابودی به صحراهای پر از شن و ماسه و جنگلهای پر شاخ و برگ میبره که هر کدوم به خوبی تجسم بخشیده شدن و توسط انواع مختلف موجودات جهش یافته مرگبار و دسته های انسانها، هم دوست و هم دشمن، پر شدن این سطوح نیز بسیار بازتر از اون چیزی هستن که ما از دو بازی مترو قدیمی انتظار داشتیم، اما به این معنی نیست که شما یه مقدار زمان مشخص رو برای جستجو در راهروهای زیرزمینی قدیمی و سرد و نمناک صرف نخواهید کرد.

 

 

بسیاری از اهداف داستان هنوز از شما میخواد که وارد اون دخمه های زیرزمینی ترسناک بشید که سری مترو در اونها ساخته شده بود، و به لطف جهش فوق العاده در نورپردازی و صداهای محیطی با کیفیت بالا اونها بیش از هر موقع دیگه ای تهدیدآمیز جلوه میکنن و شما رو وارد ترس از فضاهای بسته میکنن اون بالا روی زمین، سطوح با سبک گودالهای شنی بند رو بازتر میکنه و به شما اجازه میده با آزادی بیشتری اطراف رو بگردید، کمپ های دشمن و خونه های متروکه رو پیدا کنید که میشه اونا رو به دنبال منابع ارزشمند یا تکه های دفتر خاطرات و فایلهای صدا گشت، که به داستان روح میدن.

اما حتی وقتی که شما بیرون و در هوای آزاد باشید، بازی Metro Exodus راهی رو برای نگه داشتن سطح اضطراب شما در وضعیت قرمز پیدا میکنه اطرافتون رو پر میکنه از طوفانهای شن و ماسه ای متناوب در صحرای کاسپین یا یه گله سگهایی که دندون به هم فشار میدن و میتونن از هر جهتی به شما حمله کنن در دره های جنگلی به شما نشون میده و شما باید دیوانه وار به دنبال زمینهای بلندتر تقلا کنید. با فاکتورهایی شبیه به این بازی Metro Exodus به خوبی میتونه شما رو در فضاهای باز قرار بده بدون اینکه حتی مهلت نفس کشیدن بهتون بده.

 

بازی Metro Exodus با سیستم پولی مبتنی بر سلاح و تاجرهای اسلحه شبیه پیشینیانش پیش نمیره. بلکه همراه با میز کارها و کوله پشتیهایی هست که میشه در ساخت اشیا خاصی در طول پرواز از اونها استفاده کرد من متوجه شدم که کوله پشتی یه اضافه نه چندان ارزشمند به تجربه بازی Metro Exodus هست خصوصا اینکه این توانایی رو میده که قسمتهای اسلحه رو عوض کنیم بدون اینکه به پایگاه برگردیم، به شما این اجازه رو میده که اسلحه های خودتون رو مطابق با هر دشمنی که میبینید تغییر بدید. دشمنهای انسان به نظر میرسه که در بازی Metro Exodus خیلی باهوشتر هستند در جریان درگیری با اسلحه با هم ارتباط برقرار میکنن و هوشمندانه به اطراف حرکت میکنن اما قطعات جهش یافته ها هست که سخت ترین چالش مبارزه ای رو ایجاد میکنه.

بازی Metro Exodus با اسلحه خوب و تنده و یه طیف گسترده ای از انواع دشمنهای جهش یافته وجود داره که باید اونا رو از سر راه برداشت، از حیوانات انسان نما که خودشون رو در اطراف بیابان استتار میکنن تا در آخرین دقیقه غافلگیرتون کنن تا موجودات عنکبوتی که از نور میترسن و باید با نور مشعلتون ضعیفشون کنید قبل از اینکه کارشون رو تموم کنید. هر نوع جهش یافته ای استراتژی مختص خودش رو طلب میکنه تا بشه بر اون غلبه کرد، به این معنی که مبارزه در بازی Metro Exodus خیلی کم دچار تکرار میشه از اونجا که بیشتر زمان شما در بازی Metro Exodus در چادرها و گشتهای تنها خارج از آئورورا میگذره، صحنه های بازی خارج از قطار در حال سفر که در کنار سطوح اصلی قرار گرفته این فرصت رو به شما میده تا با بقیه شخصیتها آرام بشید و ارتباط بر قرار کنید. من از این فرصت برای شناخت یه کم بهتر اعضای تیم استفاده کردم در حالیکه سفر ادامه پیدا میکرد و من نتیجتا شخصیت اونها رو بهتر میشناختم.

 

با اینکه کیفیت صدا ناهماهنگ بود. من همچنین از کشیدن صوت قطار برای اینکه بخار عملا آزاد بشه لذت بردم شاید هم یه کم بیش از اندازه ازش لذت بردم. در حالیکه ارتباط برقرار کردن با این شخصیتها باعث میشه داستان یه بازپرداخت عاطقی هم داشته باشه، عدم وجود ضدقهرمان اصلی در بازی Metro Exodus به این معناست که هیچ نقطه فرازی که بشه در پایان داستان ازش حرف زد وجود نداره. بعد از حرکت رو به جلو با تکانه های آهسته اما یکنواخت در اکثر زمان 20 ساعته اش، بازی Metro Exodus در نهایت متوقف میشه در تضاد با بیرون رفتن با یه صدای بلند. من به خاطر قوت داستانش تا آخر وادار به ادامه شدم و درنهایت از اینکه چطور ماجرا خاتمه پیدا کرد حس رضایت داشتم اما نمیتونم جلوی این حسم رو بگیرم که بیشتر لحظات هیجان انگیز مترو اگزودوس در محدوده اتفاق وسطش متمرکز شدند.

بازی Metro Exodus سبک ایجاد ترس در این سری رو میگیره و اون رو با زمینهای گودالهای شنی گسترده پیوند میده بدون اینکه هیچکدوم از اون تنش سرکوبگرش که باعث میشه این ماجرا بین بازیهای اول شخص شلیک کننده پساآخرالزمانی خاطره انگیز و خاص بشه رو از دست بده این یه سفر اغلب هیجان انگیز و پر از جزئیات در سرتاسر یک فضای دیستوپیایی در روسیه هست که پر از جزئیات و ساکنین مرگباره و به خاطر استفاده مدام و موثرش از اتفاقات ترسناک که مو به تنتون راست میکنن کاملا ارزش بازی کردن رو داره

حتما ما را در عصر بازی دنبال کنید اگر میخواهید ویدیو های نقد و بررسی بازی های جدید تری رو ببینید .

جهت خرید بازی Metro Exodus فوق با قیمت مناسب به فروشگاه عصربازی مراجعه نمایید .

نوشته های مشابه

یک نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا