مقایسه دردسرهای اجرای بازی های کنسولی نسبت به بازی های کامپیوتری با گذشت زمان

بررسی تساوی دردسرهای اجرای بازی های کنسولی نسبت به بازی های کامپیوتری با گذشت زمان

همین چند وقت پیش بود که بعد از مدت زمان طولانی 10 ساله به عنوان یک گیمر دو آتیشه بازی های کامپیوتری، در نهایت تصمیم به خرید یک کنسول پلی استیشن 4 و نینتندو وی یو کردم. هدفم از این تصمیم این بود که بالاخره با وجود پلتفرم های گیمینگ مختلف، به عنوان یک گیمر باید آنها را نیز امتحان کنم در نتیجه به همین دلیل و به علت وجود اشتیاق درونی برای تجربه یک چیز جدید تصمیم به خرید دو مورد از بهترین کنسول های بازی خانگی را گرفتم. آخرین کنسولی که به صورت جدی، به آن سرگرم و مشغول بودم مربوط می شد به نینتندو64 شرکت ژاپنی و دوست داشتنی نینتندو. با ما همراه باشید.

همانطور که می دانید یکی از بزرگترین نقاط قوت و مشخصات برتر کنسولها در مقابل کامپیوتریهای شخصی وجود قابلیت اجرای آسان بازی ها بوده که معمولاً آنرا Plug And Play می نامند. بر خلاف کامپیوترهای شخصی، گیمرهای کنسولی مدعی هستند که برای اجرای بازی تحت کنسولها، لازم نیست زمان زیادی را صرف پیکربندی سیستم و سایر جزییات کنیم و به طور کلی ادعا می کنند اجرای بازی ها به نوعی به مانند قرار دادن دیسک در درایو دستگاه و تجربه بازیست. اما این قضیه حداقل با وجود کنسولی های امروزی، دیگر واقعیت ندارد. واقعیت این است که کنسول های پیشرفته امروزی، درست به پیچیدگی کامپیوترهای شخصی بوده و حتی از برخی جهات، جزییات اضافه دیگری نیز برای پیکربندی نسبت به کامپیوترهای شخصی دارند.

بررسی دردسرهای اجرای بازی های کنسولی امروزی:

از زمانی که بازی ها (عناوین به صورت کارتریج و دیسک)را به سادگی از فروشگاه ها خریداری کرده و روی کنسول های مربوط به هر کدام بدون هیچ دغدغه خاصی اجرای می کردیم مدت زمان زیادی گذشته است.

کنسول های امروزی به مانند گذشته ساده نبوده و صرفاً به قرار دادن دیسک بازی و راه اندازی آن خلاصه نمی شود. حداقل کار مربوطه این است که شما باید یک فرایند اعمال تنظیمات برای اولین بار را روی کنسول خود تنظیم کنید. به عنوان مثال شما باید برای اتصال به شبکه وای فای و به طبع برقراری اتصال دسته، رمز عبور تعیین شده را وارد کرده و همچنین بسته به کنسول مورد استفاده نسبت به ایجاد یک حساب کاربری PSN، Nintendo Netword ID و Xbox Live اقدام کنید.

در مرحله بعد لازم است تا نسبت به دانلود و نصب آپدیت نرم افزار سیستمی کنسول خود اقدام کنید. این موضوع بسته به سرعت ارتباطی شما، زمانی را از شما خواهد گرفت. دقت داشته باشید که این آپدیت تا حدی اجباریست چرا که برخی از بازی ها به آخرین آپدیت سیستمی کنسول شما نیاز دارند این حالت برای اجرای بازی ها به صورت آنلاین اهمیت بیشتری پیدا می کند.

همانطور که احتمالاً می دانید کنسول های امروزی از ساختاری کاملاً متفاوت و مشابه کامپیوترهای شخصی پیروی می کنند به گونه ای که در دو کنسول Xbox One و PS4، شما برای تجربه بازی مجبورید ابتدا نسبت به نصب آنها اقدام کنید. البته ناگفته نماند که کنسول وی یو، خوشبختانه از این امر مستثناست.

قضیه به اینجا ختم نمی شود چرا که حتی بعد از اینکه نصب بازی تمام شد مجبورید ارتباط اینترنتی برقرار کرده تا آخرین آپدیت عرضه شده برای بازی نیز دانلود و نصب شود. گاهی اوقات حجم این آپدیت به چندین گیگابایت نیز می رسد. امروزه اغلب بازی ها تا حدی به صورت ناکامل به بازار عرضه می شوند. از این روی شرکت سازنده با آپدیت های متعدد سعی در حل مشکلات به وجود آمده را دارد. حتی اگر شما بازی در اولین روز رسمی انتشار تهیه کنید، اغلب بازی ها چیزی تحت عنوان آپدیت روز اول دارند که مجبورید آنرا دریافت و نصب کنید.

شاید تصور کنید که کار تمام است اما اشتباه می کنید. وقتی که بازی را خریداری می کنید همراه بازی یک bonus content عرضه می شود که روی دیسک بازی موجود نیست. برای این منظور باید به سراغ کد درج شده روی باکس بازی خریداری شده بروید. سپس تحت کنسول PS4 به فروشگاه پلی استیشن مراجعه کرده و با انتخاب گزینه Redeem A Code، کد بازی خود را با استفاده کنترلر دستگاه درج می کنید تا DLC بازی خریداری شود.. حتی این محتوا نیز باید دانلود و نصب شود. با این روش، شرکت ها می توانند جلوی تمایل به فروش بازی های دست دوم را بگیرند.

بعد از انجام کارهای بالا و اجرای بازی در صورتی که بخواهید به صورت آنلاین با سایر بازیکنان رقابت کنید باید نسبت به تهیه یک حق اشتراک نیز اقدام کنید. شما برای برخورداری از امکانات آنلاین بازیها، مجبورید سالانه چیزی نیز به 50 تا 60 دلار را از جیب مبارک خود بپردازید. این در حالیست که در کامپیوترهای شخصی در اغلب موارد این مرحله حذف شده و در واقع اکثر بازی ها را می توانید بدون داشتن حق اشتراک تجربه کنید. خوشبختانه، شرکت نینتندو این سیاست را حداقل در حال حاضر اعمال نکرده و کاربران کنسول های این شرکت می توانند به صورت رایگان از قابلیت های چند نفره بازی ها استفاده کنند.

نگاهی به سایر خریدهای اجباری روی کنسول های امروزی:

علاوه بر موارد گفته شده، چیزی که شاید برای کاربران کنسولی تعجب آور و عجیب باشد این است که بعد از خرید یک بازی، متوجه می شوند باید برای تجربه کامل آن قطعات سخت افزاری دیگری به غیر از خود کنسول را نیز تهیه کنند.

به عنوان مثال خود من به تازگی نسبت به خرید یک Nintendo 3DS اقدام کردم و متوجه شدم که این کنسول نیاز به یک شارژر اضافه هم دارد. از این رو مجبور بودم زمانی اضافه را صرف خرید یک شارژر جداگانه نیز بکنم. به عبارتی تا زمانی که شارژر مورد نظر را خریداری نکنم حداقل یک چند روزی از بازی کردن محروم می شوم.

این شرایط حتی برای کنسول Wii U نیز صدق می کند. برای تجربه برخی از عناوین این کنسول، کنترلر پیشفرض این کنسول کافی نبوده و مجبورید نسبت به خرید کنترلرهای حرفه ای این شرکت برای تجربه بازی های خاص نیز اقدام کنید. در این بین حتی برخی از بازی ها نیز وجود دارند که نیاز به یک Wiimote دارند. حتی ممکن است برای اجرای این عناوین مجبور باشید دو مورد از Wiimote را به صورت جداگانه خریداری کنید. گاهی حتی مجبور هستید برای هر یک از این دو Wiimote یک nunchuck جداگانه نیز خریداری کنید.

به یاد دارم زمانی را که به ازای هر کنسول دو دسته جداگانه نیز در داخل باکس خریداری شده قرار داشت و ما را از خریدهای اضافه منع می ساخت. اما کنسولهای امروزی ممکن است شما را مجبور به خرید ده ها قطعه و سرویس نرم افزاری کرده تا بتوانید از بازی و بازی های مد نظر خود بیشترین لذت را ببرید.

به عنوان نمونه دیگر می توانم به دردسرهای مربوط به اتصال هدفون به کنسول Xbox One اشاره کنم. اغلب آنها برای اتصال نیاز به یک آداپتور ویژه به صورت جداگانه داشته که همراه باکس کنسول خریداری شده وجود ندارد. اما این حالت، برای کامپیوترهای شخصی به هیچ وجه دردسرساز نیست.

نیاز به بررسی دوره ای قطعات یا ارتقاء حافظه کنسول:

همانطور که می دانید کنسول های دو شرکت مایکروسافت و سونی یعنی Xbox One PS4 هر دو از هارد دیسک های مکانیکی برای ذخیره محتویات بازی ها استفاده کرده که البته می توانید ظرفیت آنها را با خرید هارد دیسک های جداگانه افزایش دهید. نکته جالب توجه این است که شما برای راه اندازی این قابلیت روی کنسول سونی باید دردسرهایی را حتی بیشتر از یک کامپیوتری شخصی متحمل شوید. برای این منظور شما ابتدا باید هارد دیسکی را خریده، کنسول را باز کرده، هارد را جایگزین و در نهایت باید نسبت به نصب مجدد سیستم عامل کنسول خود برای شناسایی هارد دیسک اقدام کنید. ناگفته نماند که شما در این حالت بر خلاف کامپیوترهای شخصی، با محدودیت هارد دیسک از نظر میزان حافظه برخوردارهستید چرا که کنسول نمی تواند از هارد دیسک ها با فناوری ها و حجم های مختلف پشتیبانی کند.

خوشبختانه روی دو کنسول Xbox One و Wii U، اتصال هارد دیسک دردسرهای کنسول سونی را نداشته و به راحتی می توانید کنسول اکسترنال خود را از طریق رابط USB به کنسول متصل کنید. حداقل در این مورد، به مانند کامپیوترهای شخصی، با دردسر خاصی روبرو نیستیم.

همانطور که ملاحظه کردید با گذشت زمان دردسرهای اجرای بازی های کنسولی نیز به مانند بازی های کامپیوتری افزایش یافته و حتی در برخی موارد می توان گفت از آن پیشی گرفته است. قبل از خرید کنسول های امروزی، فکر می کردم اجرای بازی ها، فرایند به نسبت ساده تری را مطالبه کنند که حال می بینم اشتباه می کردم.

با وجود تمامی مشکلات، اما کنسول ها به خاطر یکپارچه بودن و همچنین عناوین انحصاری خود طرفدارهای مخصوص به خود را داشته و این فرایندهای اضافه حداقل تاثیری روی کاهش کاربران دو آتیشه هیچ کدام از شرکت های عرضه کننده کنسول نخواهند داشت.

این مقاله هم به پایان رسید. منتظر مطالب اختصاصی عصربازی در روزهای آتی بوده و همچنین ما را از نظرات ارزشمند خود در بخش کامنتها محروم نفرمایید.