نقد و بررسی بازی FIFA 19

شالوده‌ی فیفا و بازی FIFA 19 همیشه براساس دو چیز بوده‌: ارائه‌ی یک بازیِ فارغ از نتیجه‌ی سرگرم‌کننده‌ی فوتبال و دقت بی‌نظیرش. بازی FIFA 19 قدم کوچکی را به جلو بر می‌دارد و به جای طراحی مجدد گیم‌پلی با اضافه کردن تعدادی ترفند در گیم‌پلی، فرمول تکراری‌شده‌ی آن را اصلاح می‌کند، اما با توجه به گنجاندن «لیگ قهرمانان»، گام بزرگی برمی‌دارد. نوآوری گیم‌پلی بازی FIFA 19، کنترل دقیق توپ است که وقتی به‌طور موثر استفاده شود، فرصت‌های جدیدی را از طریق حرکات ظریف، حرکات نمایشی بدن و ضربه‌های فانتزی خلق می‌کند. اما به ازای هر کنترلِ صحیحی، یک  کنترلِ غلط وجود دارد مانند دور شدن توپ از شما. با این‌حال، به‌محض آن‌که در بازی حرفه‌ای شوید، فوتبال جریان آزاد برخی از تماشایی‌ترین لحظه‌های بازی را ایجاد می‌کند. به طور مشابه، یک لایه اضافی برای گل‌زدن وجود دارد که خیلی شبیه به مکانیک «اکتیو ری‌لود» بازیِ «گرز آف وار» است تا یک سطح ریسک را به هر تهدید بالقوه‌ی گل‌خوردن اضافه کند. اگر درست انجام دهید شوت مانند موشک پرتاب می‌شود، و اگرچه لزوما گل‌زدن را تضمین نمی‌کند ولی قطعا شانس شما را افزایش می‌دهد. با این‌حال، اگر کمی اشتباه انجام دهید بازیکن به‌طرز خجالت‌آوری شوت را بیرون می‌زند. به‌طور کلی، این سیستم این احساس را در من به‌وجود آورد که وقتی روش سنتیِ شوت‌زدن هنوز به‌خوبی کار می‌کند، به ریسک استفاده از این روش نمی‌ارزد.

در جای دیگر، دقت پاس‌دادن خیلی کمتر اتوماتیک است. این در حالی‌ است که برای نتیجه‌گرفتن مقداری عادت‌کردن لازم است که این یک پاداش و بهبود خوشایند در گذر زمان در دادن پاس‌های دقیق است. همچنین «سرعتی ‌دویدن» هم دیگر یک راه ساده برای رسیدن به گل نیست و حتی بازیکنی به سرعت «لروی سین» هم اوقاتی که یک دفاع آخر به او می‌رسد باید پشتش را چک کند. ‏این کار به جای اتکا کردن به بازیکنانی با قدرت سرعت بالا برای بُردن مسابقات، تاکید بیشتری بر پیدا کردن و استفاده‌ی درست از فضا دارد. همچنین «قدرت بدنی» نیز دیگر یک ابزار بسیار مفید برای برنده شدن و حفظ توپ است، اما در نتیجه عنصر چالاکی بازیکن کمی به حاشیه رفته است. این سرعت کندتر در بازی باعث شده است یک بازی قابل‌کنترل‌تر داشته باشیم و درنهایت یک بازی معتبرتر و درخورتر از بازی FIFA 19 داشته باشیم.

‏وفاداری این معرفی مدت مدیدی است که پایه ثابت بازی‌های فیفا بوده و اضافه شدن لیگ قهرمانان خوشایند است، یک لایسنس که «پرو اِولوشن ساکر» رقیب همیشگی فیفا به آن افتخار می‌کرده را از آن‌ها سلب کرده است.  همه‌ی شکوه و جلال رقابت باشگاه‌های برتر اروپا حاضر و صحیح است. ‏آن اصالت فراتر از «لیگ قهرمانان» نیز می‌رود. ۱۶ استادیوم جدید لالیگا وجود دارد که فضای آن‌ها همراه با جوّی که سرشار از زندگی است به‌دقت بازتولید شده. همچنین استادیوم جدید «تاتنهام هاتسپور» حتی قبل از ساخت واقعی این استادیوم در شمال لندن نیز به بازی FIFA 19 اضافه شده است.

بازیکنان داخل زمین هم بهتر از همیشه به نظر می‌رسند: آن‌ها روان‌‌تر از همیشه حرکت می‌کنند، توپ و بازیکنان اطراف خود را حس می‌کنند و به آن‌ها واکنش نشان می‌دهند. مدافعان روبه‌جلو به سمت عقب حرکت می‌کنند تا مواظب توپ باشند و اگر توپ از زاویه ساده به طرف‌شان بیاید برای به‌دست آوردن توپ در راه‌های مختلفی تلاش کنند، این امر باعث می‌شود بازیکنان انسانی‌تر جلوه کنند چون به‌طور طبیعی با هر موقعیتی که خود را در آن می‌یابند، سازگار می‌شوند. لایسنس‌های جدید هر نوع مود بازی‌ای را ممکن کرده است: لیگ قهرمانان، که می‌توان آن را هم به عنوان بخشی از حالت شغلی بازی FIFA 19 کرد و هم در هر مقطع از «لیگ‌ قهرمانان» می‌توان به‌طور مجزا بازی‌های کیک‌آف ترتیب داد . یک‌دستی با ترکیب نهایی تیم‌ها در دنیای واقعی هم به‌صورت به‌روزرسانی نیز وعده‌داده شده‌است.

حالت «کیک‌آف» فیفا به‌مدت طولانی راکد بوده، و به‌غیر از بازی‌های استاندارد چیز چندانی برای ارائه نداشته، اما امسال در ۹ حالت جدید دستخوش تغییرات اساسی شده است. حائز اهمیت‌ترین مود را می‌توان در بخش «هوس رولز» یافت که می‌توان آن را به‌نوعی پاسخ فیفا به بازی آرکید «اُورواچ» قلمداد کرد. این نوع مسابقات مجموعه‌ قوانین جدیدی را به هسته‌ی بازی ۹۰ دقیقه‌ای تزریق می‌کنند و با این‌کار به سطوح مختلف موفقیت می‌رسند. بعضی از آن‌ها مستقیما از بازی‌های تفریحی بیرون کشیده شده است، مانند بخش محبوب من «هدرز اند ولیز»، این درحالی است که دمودهای دیگر یک چشمه‌ای از بی‌نظمی را به بازی FIFA 19 تزریق می‌کنند، مانند حالت «نو رولز». که در آن هیچ آفساید، هیچ خطا، یا حساب و کتابی وجود ندارد که به‌سرعت بازی به هرج‌ومرج و آشوب کشیده می‌شود و هیچ انکار نمی‌کنیم که در آن کلی خوش می‌گذرد.

‏لذت‌بخش‌ترین این مودها بازی FIFA 19، «مود بقا» است. به طور خلاصه، در این بخش بعد از هر گل‌زدن یک بازیکن به‌طور رندوم از تیم بیرون کشیده می‌شود، یعنی در واقع تیمی که عقب است از نظر تعداد برتری پیدا می‌کند. این‌نوع بازی‌ها به‌طرز خالصی، رقابتی جالب توجه به‌وجود می‌آورند که بازی‌های معمولی و استاندارد نمی‌توانند. «هوس رولز» مانند یک تنفس خوشایند از هوای تازه است که برخلاف بازی‌های سنتی که ارائه‌ای قدیمی بودند، بازی‌های تازه‌ای را در بازی FIFA 19 ادامه می‌دهند. حقیقت است، بعید است که بسیاری از این مودها چند ماه پس از ریلیز، هنوز جذابیت زیادی داشته باشند، به‌خصوص به این دلیل که آن‌ها به‌طور انحصاری و به‌طرز ناراحت‌کننده‌ای فقط به‌صورت آفلاین در دسترس هستند، ولی با این‌حال خوشایند هستند به‌خصوص با در نظر گرفتن این‌که مود «کریر» و مود «پرو کلابز» عملا دست‌نخورده باقی مانده‌اند.

‏«التیمیت تیم»، این‌بار در این مدت در بازی FIFA 19 تقریبا بدون تغییر باقی‌مانده است، از جمله بخش معاملات. تنها بخش قابل ذکر مود «دیویژن رایولز» است، یک مود که به شما اجازه می‌دهد درمقابل دیگران با سطح مهارتی معادل برای پاداش‌های هفتگی رقابت کنید. این بخش ترکیب بیشتری را برای اینکه زمان خود را در «التیمیت تیم» صرف کنید، فراهم می‌کند، اما درواقع چیز مهمی را اضافه نمی‌کند. بخش «جورنی» نیز یک‌بار دیگر در سومین سال داستان الکس هانتر، با یک داستان ۱۶ ساعته برگشته است که بیشتر می‌خورد مانند «سوپ اپرا»ها باشد تا «سوپرانو»ها. در حال تطبیق با ستاره شدن در مادرید است؛ خواهر نوجوان او کیم در حال مبارزه بین ستاره‌ی جام جهانی شدن و پایان دادن تکالیف مدرسه است؛ و دنی ویلیامز، یک بازیگر بازیکن لیگ برتر که با افرادی که او را احاطه کرده‌اند، تفاوت دارد ، ”  Galactico ” ،‏«جورنی: چمیونز» سه داستان جداگانه را یک داستان برای هر کدام از سه شخصیت وقتی آن‌ها با چالش‌های خود مبارزه می‌کنند، تعریف می‌کند.

این داستان در بازی FIFA 19 که می‌توان آن را به عنوان یک روایت کاملِ به هم متصل‌شده یا به سه رشته‌ی جداگانه تقسیم‌شده بازی کرد با برخی از هیجان‌انگیزترین صحنه‌ها که در هر «مود جورنی» که تاکنون ساخته شده‌است، مملوء شده است. اما از یک فصل دوم رنج می‌برد که بسیار کِش‌دار است و باید تنوع بیشتری در آن وجود می‌داشت، و به خصوص از این که هیچ یک از مودهای «هوس رولز» در این ترکیب راه پیدا نکرده‌اند ناامیدکننده است. به‌طرز ناامیدانانه‌ای، انتخاب‌هایی که می‌کنید بدون عواقب هستند و همچین تصمیمات کلیدی هم تأثیر کمی دارند. در حقیقت، این یک داستان بسیار از پیش نگارش‌شده است که پشت یک نقاب نازک از قابلیت انتخاب پنهان شده است، هم داخل و هم بیرون زمین.

بازی FIFA 19 با مجموعه‌ای از حالت‌های جدید و برخی ازتغییرات مهم که کنترل توپ را به بار می‌آورد، بهبود متمایزی نسبت به آخرین تلاشش در سال پیش داشته است. با این حال همه‌ی این موارد به هدف نرسیده‌اند . و پایان‌بندی ناپخته بخش تک‌نفره‌ی «جورنی» مانع از محترم شمردن آن می‌شود. علی‌رغم این بازی FIFA 19 با عناصر جدیدش باحال‌تر است و به‌همراه تنوع‌های جدیدش طول‌عمرش را افزایش می‌دهد.