سری بازی های Doom از یکی از معروفترین سری های بازی، در سبک اول شخص اکشن است. شاید در اولین زمان که آمد، شاید هیچ شرکتی فکر نمیکرد این ایده با آن آسان بودنش انقدر غوغا کند. شرکت id software توانست تنها با به وجود آوردن یک بازی اول شخص و اکشن، نشان دهد بدون داستان و هرچیز دیگری، با گیمپلی و گرافیک میتوان برترین شد. اولین نسخه بازی Doom، در سال 1993 وارد بازار شد، پس از آن بازی Doom II: Hell on Earth درسال 1994 یعنی دقیقا یکسال بعد از نسخه قبلی منتشر شد و پس از آن 10 سال بعد، در سال 2004 نسخه ی دیگری را شاهد بودیم. از آن موقع حدود 12 سال میگذرد، و id software با دوم برگشته تا غوغا به پا کند و هیولاها را به جان ما بیندازد!
نام بازي:Doom
سازنده:Id Software
ناشر:Bethseda softworks
سبک:اول شخص
پلتفرم ها:ps4-xbox one-pc
تاريخ انتشار:24 ارديبهشت 1395
ميدانيد،سري بازي هاي دوم، از آن بازي هايي است که داستان دارد ولي در واقع داستان نقش پيش زمينه را دارد و به درد نميخورد، در واقع تنها ساخته شده است تا اسم بخش داستان را داشته باشد و بيشتر گيمپلي بازي داستان را ميپوشاند. برويد،کليد را برداريد،با آن در را باز کنيد، بکشيد وبکشيد و بکشيد و بالاخره با يک کليد و يا دست کاري مرحله را تمام کنيد، شايد در واقع تنها داستان دوم همين باشد. ولي مطمئن باشيد که اين قسمت بازي منفي حساب نميشود، چرا که نه تنها اين سابقه ئ عادت هميشگي ID Software بوده بلکه در قسمت گيمپلي به نوعي جبران هم کرده است!
گرافيک بازي واقعا معرکه است، به نوعي، بهتان پيشنهاد ميدهم اگر قصد خريد بازي را داريد، آماده باشيد تا قيافه واقعي جهنميان را ببينيد. گرافيک بازي، در يک نگاه جذاب است. جلوه هاي موجود در بازي، هوش مصنوعي دشمنان، در واقع ميتوان گفت هر چيزي در بازي از قوانين خاص خود پيروي ميکند.DOOM برخلاف بسیاری از بازی‌های اکشن اول شخص دیگر، از سیستم بهبود سلامتی خودکار استفاده نمی‌کند. از همین‌رو باید به دنبال بسته‌های سلامتی در محیط بازی بگردید تا بتوانید زنده بمانید. اما پیدا کردن این بسته‌ها به تنهایی نمی‌تواند انرژی لازم شما برای یک مبارزه چند دقیقه‌ای و نفس‌گیر با دشمنان را تامین کند. به‌خصوص این‌که محیط بازی در زمان نبرد‌های طولانی‌تر هیچ راه فراری مقابل شما باقی نمی‌گذارد و تمام درها و راه‌های منتهی به محیط نبرد قفل می‌شوند. با استفاده از قابلیت Glory Kill و تکه‌تکه کردن هیولاها، بسته‌های سلامتی و مهمات از آن‌ها به اطراف پرت می‌شود. حال glory kill چيست؟ تیم سازنده برای ایجاد تنوع بیشتر یا شاید میل بیشتر به نمایش خون و خشونت، قابلیتی در بازی قرار داده که با استفاده از آن می‌توانید دشمنان را به روش‌های مختلف و تنها با زدن یک دکمه تکه‌تکه کنید. این قابلیت با Attackهایی که در بسیاری از بازی‌های اول شخص در فاصله نزدیک به دشمن زده می‌شود کاملا فرق دارد، و امضای بازی جدید DOOM محسوب می‌شود.
گيمپلي بازي طوري است که، من به شما پيشنهاد ميدهم تا يک ساعت بعد از بازي به طرف هيچکسي نرويد! گيمپلي بازي دوم بسيار خشن بوده و ميتواند حسابي شما را وارد محدوده هاي خود بکند. همچنين با سلاح هاي قدرتمند خود، ميتوانيد هر کدام از آن ها را خون آلود تر نابود کنيد. به شخصه، تفنگي که از آن بسيار لذت ميبردم، سوپر شاتگان بود که وقتي با آن شليک ميکردم خون ها بر ديوار ميريخت.همچنين نبايد از دوست خودمان اره برقي اصلي خارج شويم، وقتي که ميخواهيد ميتوانيد جدا از گردن از اره برقي هم استفاده کنيد! The Possessed اولين دشمنان شما هستند که ممکن است با شلوغي آن ها کمي اذيت شويد، دشمنان بعدي imp ها هستند که کمي از دشمنان قبليتان سريعتر هستند و ميتوانند مشکل بيشتري ايجاد کنند.revenant ها هم يکي از بدترين و مشکل ترين دشمن هايي هستند که همين در زمين و هم در هوا ميتوانند برايتان مشکل ايجاد کنند.summoner ها، را من ميتوانم بدترين دشمن بنامم، اين دشمن ها با نامريي شدن خود و ظاهر کردن يکباره خود ميتوانند حسابي بازي را براي شما تلخ سازند. البته نبايد از دشمن هاي غول پيکر ديگر نا اميد شد. در کل 17 گانه دشمن در بازي وجود دارد که خب، ميتوان تعداد متوسطي ناميد.
از سپر هاي دفاعي که بگذريم، بازي براي شما پرتال هايي قرار داده است تا با آن بتوانيد خود را سريعتر به جاي ديگر برسانيد، همچنين در مورد قسمت تفنگ،بايد خوشبختانه بهتان بگويم که چيزي به نام Reload در بازي وجود ندارد و در واقع خود شما هستيد که تفنگتان را قدرتمند ميکنيد، جان خود را از 100 بيشتر افزايش ميدهيد و تفنگ مورد علاقه خود را انتخاب ميکنيد. در بازي گوي هايي نيز وجود دارند، که ميتوانند به شما قدرت خاصي بدهند، براي مثال ميتوانند کاري کنند که به يک مشت همه هيولا ها را نابود کنيد و يا اينکه تفنگتان با يک تير همه را نابود کند! بازي در واقع سعي ميکرد که از جلوه هاي قبلي و تاريک خود دوباره استفاده کند،اما به نظر من، اين بازي نسبت به قبل که دوم را يک بازي ترسناک ميکرد، اين بار تبديل به يک بازي فقط اکشن شده است! در واقع بازي سعي کرده است در اين جلوه ها، گرافيکي بين را در هر سه پلتفرم Xbox one-Ps4 و pc بسازد.شکلی که به‌شدت روی اعصاب بود، دیر لود شدن Textureها بود که به وضوح در تمام بخش‌های بازی دیده می‌شد. به اکثر سطوحی که نزدیک شوید، حدود دو ثانیه طول می‌کشد تا بافت روی آن به طور کامل بارگزاری شود و بتوانید جزییات روی آن را تماشا کنید. به طور کلي برايتان بگويم، تا حدي پس از رد کردن نصف بازي، احتمال دارد احساس يکي بودن را بکنيد، بازي فقط از يک چيز پيروي ميکند و آن اين است که بکش!
موسيقي و صداگذاري بازي، در واقع بسيار عالي است و صداي حرکت دشمن ها و صداهايي که از خود بوجود مياورند شما را وارد بازي ميکند. موسيقي بازي هم ميتواند با شما کاري کند که انگار هيجان زيادي در خود احساس کنيد.بازي دوم،يک قسمت انلاين را هم دارد،که بايد اعتراف کنم به شدت واقعي افتضاح است! با پرتال هايي به سمت همديگر برويد و بکشيد و خلاصه برايتان بگويم بعد يکي دوبار واقعا از بازي بدتان ميايد! قسمت انلاين بازي در يک کلام فقط براي پر کردن قسمت انلاين ساخته شده است.
بازي دوم، به عنوان يک بازي اکشن اول شخص، در اين نسل کار خود را خوب انجام داد. Id Software سعي خود را کرد تا تمام و کمال مثل هميشه بازي تمام يابد، اما متاسفانه مشکلاتي وجود داشت که اگر به آن ها بيشتر توجه ميشد مطمئنا بازي هم ثمره ي بهتري داشت! در آخر، مطمئنا ما باز هم منتظر يک سري ديگر از Doom خواهيم ماند!
نکات مثبت:گیمپلی روان،موسیقی و صداگذاری، گرافیک جذاب
نکات منفی:تکراری شدن بازی-Textureها-جداشدن بازی از ترسناک نسبت به نسخه های قبل-وجود بدون نیاز قسمت آنلاین
[review]
